Robyn Defelice i Karl Kapp w swoich badaniach z 2009 r. ustalili, że średni koszt opracowania jednej godziny szkolenia jest wysoki, nie tylko ze względu na koszty wytworzenia samego szkolenia, ale z powodu czynników zewnętrznych, z procesem produkcyjnym niewiele mających wspólnego.
Nathan Eckel autor "Designer-Sme Collaboration", książki poświęconej współpracy między projektantami kursów e-learningowych i ekspertami przedmiotowymi, uważa, że jednym z czynników, które mogą generować większe koszty jest zła współpraca z ekspertami przedmiotowymi. Dziś kontynuuję swoje refleksje dotyczące tego tematu rozpoczęte w poprzednim wpisie na blogu.
Warto zwrócić uwagę, na rzecz wydawałoby się oczywistą, aby przed rozpoczęciem projektu zrobić wszystko, aby ekspert przedmiotowy był prawidłowo poinformowany o planowanym przebiegu projektu. Warto zaprezentować w sposób jasny podział ról i zakresy odpowiedzialności. Można zaprezentować informacje dotyczące projektu według uproszczonego modelu ADDIE. Nie można jednak przesadzić, szczególnie warto unikać długich dyskusji technicznych. W trakcie spotkania wyjaśniającego proces pomocna z pewnością może być technika perswazji zalecająca, by do każdego prezentowanego elementu dodawać wyjaśnienie dlaczego warto to robić.
Autor książki podaje ciekawe sposoby na budowanie dobrej relacji z ekspertami przedmiotowymi, niektóre dla mnie były zaskakujące. Szczególnie dlatego, że jak okazuje się mając nawet niewielkie umiejętności nazwijmy je psychologiczne jak empatia, perswazja itd. możemy nawiązać dobrą relację z ekspertem przedmiotowym. Oczywiście umiejętności psychologiczne zdecydowanie mogą wesprzeć cały proces.
Co w budowaniu relacji z ekspertem przedmiotowym,według autora książki, może być pomocne:
- empatia
- analiza SWOT
- podejście "to ich pomysł"
- "rozpuszczanie" niepokoju.
Trudno opisać w krótkim poście wszystkie sposoby jakie podaje autor, mogę jedynie polecić przeczytanie tej objętościowo niewielkiej, ale zasobnej treściowo książki.
2 komentarze:
Hmmm, a w czym rozpuszcza się ten niepokój? ;)
Jak pisze Eckel to pomóc wyrazić wahania i wątpliwości i pokazać że nie tylko on ma wątpliwości (znana z kądinąd z perswazji: zasada społecznego dowodu słuyszności), że w podobnej sytuacji inny klient, wykładowca czuł się podobnie. Inny klient, inny wykładowca miał też wątpliwości niemniej znaleźlismy rozwiązanie i osiągnęlismy wyniki jakie chcieliśmy :)
Prześlij komentarz